80'li yıllarda üniversite sınav sonuçları aylar sonra açıklanırdı,
Sabah erkenden kalkıp gazete bayiine koşardık,
Ünye'de Cumhuriyet Meydanındaki Cücür, o sabah heyecanlı  lise son sınıf öğrencileri  ile dolu olurdu,
Milli Piyango Çekilişi sonuçlarına  bakar gibi sayfa sayfa yayınlanmış olan sınav sonuçlarına bakılırdı,
ÖSYM giriş numaralarından kendi numaranı arardın sayfalarda,
Kaç puan almışsın nereyi kazanmışsın sınav gazetesinden öğrenirdin,
Daha sonra üniversite sonucu  eve postalanırdı,
Üniversiteyi kazanan gençler Ünye'de akşam sahil turuna çıkarlar,
Gelen geçen tanıdıklarının "Nereyi kazandın? Sonuç nasıl?" gibi soruları ile yüzleşirledi,
Tabi kazandığı için gururlu ve kafası dik genç de hemen kazandığı yeri söylerdi onlara,
Ünye Lisesi çok başarılı bir lise olduğu için genelde Tıp Fakültesi, Mühendislik, o yıllarda yeni popüler olan İşletme kazananlar çoğunlukta olurdu,
Aile ve akrabalar arasında bir telefon trafiği olur,
Çevirmeli ev telefonları ile müjdeli haberler verilirdi,
O zamanlar cep telefonları, internet, bilgisayar olmadığı için,
Gençler vakitlerin çoğunu yazışarak değil de karşılıklı sohbet ederek geçirirlerdi,
Çay bahçelerinde buluşulur, pastanelere gidilir, bilardo oynanırdı mesela,
Göz göze bir iletişim vardı, 
Sanal gülücükler değil gerçek smile emotion'lar yapardık,
Yüzümüzden okunurdu neşemiz, endişemiz, üzüntümüz,
Sadece 140 karakterle anlatmazdık derdimizi, aşkımızı, düşüncemizi,
Sayfalarca yazardık hatıra defterlerine sömestr tatili öncesi,
"Kalbin kadar temiz bu sayfayı ayırdığın için teşekkürler" diye yazmaya başlar,
"Sepet sepet yumurta sakın beni unutma" ile biterdi satırlar,
Ünye'de geçen çocukluğum ve gençliğimi hep bu naiflikte hatırlıyorum,
Bu fotoğraflar, bir memleketin  ne kadar harika insanlar yetiştirdiğinin kanıtı değil mi?
Resmi Bayramlarda bir hoşluk yaşatıyor her daim ruhu genç kalan hemşehrilerim,
Okul önlüklerini giyip Bayramlara katılıyorlar,
İçindeki çocuğu yaşatıyor her biri,
Yolunuz Karadeniz'e düşerse, muhakkak Ünye'ye uğramanızı bu şirin ilçenin havasını solumanızı tavsiye ederim.

6 Yorumlar

  1. Ünye çok merak ettiğim bir yer. Aslında istediğim güzel bir Karadeniz turu Hayali bile güzel :) Fotoğraflar ise çok güzel. Çok beğendim. Simdi her şey çok daha kolay. Ama o zaman her şey daha anlamlıymış sanki. Benim yaşım biraz küçük kalıyor galiba o günlere :) sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. Ünye gördüğümde Ordu'da olduğumu hissettiren tek yer.Ve bambaşka bir havası var. Bu tür heyecanların tadını küçük yerde yaşamayan hiç kimse bilemez.
    Oy kankim çok özledim oraları.

    YanıtlaSil
  3. Ne güzel bir şey yapmışlar :)
    Beyaz yaka, siyah önlük o zamanlar okumanın temsiliydi...
    Keşke hep öyle kalabilseydi :/
    80 li 90 lı yılların çocukları olarak şanslıydık :)

    YanıtlaSil
  4. Harikalar . Karadeniz e hiç gitmedim çok merak ediyorum Ünye yi gormeyiide çok isterim.

    YanıtlaSil
  5. Ünyeli misiniz? Ben sonradan Ünyeli iki kere ayrılıp gene geri dönen, bir türlü kopamayan Ünyeliyim. E boşa denmiyor. "Burası Ünye burda durmak lazım." dildennagmeler.blogspot.com

    YanıtlaSil
  6. Ünye ve Amasra ve hatta tüm Karadeniz ve insanları Çandır benim için. Oysa ki hiç ilgim yoktur ama seviyorum işte. Tıpkı İzmir 'i sevdiğim gibi ...

    YanıtlaSil