ÜNYE'DE ÜNİVERSİTE SONUÇLARI AÇIKLANDIĞINDA.
Sabah erkenden kalkıp gazete bayiine koşardık,
Ünye'de Cumhuriyet Meydanındaki Cücür, o sabah heyecanlı lise son sınıf öğrencileri ile dolu olurdu,
Milli Piyango Çekilişi sonuçlarına bakar gibi sayfa sayfa yayınlanmış olan sınav sonuçlarına bakılırdı,
ÖSYM giriş numaralarından kendi numaranı arardın sayfalarda,
Kaç puan almışsın nereyi kazanmışsın sınav gazetesinden öğrenirdin,
Daha sonra üniversite sonucu eve postalanırdı,
Üniversiteyi kazanan gençler Ünye'de akşam sahil turuna çıkarlar,
Gelen geçen tanıdıklarının "Nereyi kazandın? Sonuç nasıl?" gibi soruları ile yüzleşirledi,
Tabi kazandığı için gururlu ve kafası dik genç de hemen kazandığı yeri söylerdi onlara,
Ünye Lisesi çok başarılı bir lise olduğu için genelde Tıp Fakültesi, Mühendislik, o yıllarda yeni popüler olan İşletme kazananlar çoğunlukta olurdu,
Aile ve akrabalar arasında bir telefon trafiği olur,
Çevirmeli ev telefonları ile müjdeli haberler verilirdi,
O zamanlar cep telefonları, internet, bilgisayar olmadığı için,
Gençler vakitlerin çoğunu yazışarak değil de karşılıklı sohbet ederek geçirirlerdi,
Çay bahçelerinde buluşulur, pastanelere gidilir, bilardo oynanırdı mesela,
Göz göze bir iletişim vardı,
Sanal gülücükler değil gerçek smile emotion'lar yapardık,
Yüzümüzden okunurdu neşemiz, endişemiz, üzüntümüz,
Sadece 140 karakterle anlatmazdık derdimizi, aşkımızı, düşüncemizi,
Sayfalarca yazardık hatıra defterlerine sömestr tatili öncesi,
"Kalbin kadar temiz bu sayfayı ayırdığın için teşekkürler" diye yazmaya başlar,
"Sepet sepet yumurta sakın beni unutma" ile biterdi satırlar,
Ünye'de geçen çocukluğum ve gençliğimi hep bu naiflikte hatırlıyorum,
Bu fotoğraflar, bir memleketin ne kadar harika insanlar yetiştirdiğinin kanıtı değil mi?
Resmi Bayramlarda bir hoşluk yaşatıyor her daim ruhu genç kalan hemşehrilerim,
Okul önlüklerini giyip Bayramlara katılıyorlar,
İçindeki çocuğu yaşatıyor her biri,
Yolunuz Karadeniz'e düşerse, muhakkak Ünye'ye uğramanızı bu şirin ilçenin havasını solumanızı tavsiye ederim.
6 Yorumlar
Ünye çok merak ettiğim bir yer. Aslında istediğim güzel bir Karadeniz turu Hayali bile güzel :) Fotoğraflar ise çok güzel. Çok beğendim. Simdi her şey çok daha kolay. Ama o zaman her şey daha anlamlıymış sanki. Benim yaşım biraz küçük kalıyor galiba o günlere :) sevgiler.
YanıtlaSilÜnye gördüğümde Ordu'da olduğumu hissettiren tek yer.Ve bambaşka bir havası var. Bu tür heyecanların tadını küçük yerde yaşamayan hiç kimse bilemez.
YanıtlaSilOy kankim çok özledim oraları.
Ne güzel bir şey yapmışlar :)
YanıtlaSilBeyaz yaka, siyah önlük o zamanlar okumanın temsiliydi...
Keşke hep öyle kalabilseydi :/
80 li 90 lı yılların çocukları olarak şanslıydık :)
Harikalar . Karadeniz e hiç gitmedim çok merak ediyorum Ünye yi gormeyiide çok isterim.
YanıtlaSilÜnyeli misiniz? Ben sonradan Ünyeli iki kere ayrılıp gene geri dönen, bir türlü kopamayan Ünyeliyim. E boşa denmiyor. "Burası Ünye burda durmak lazım." dildennagmeler.blogspot.com
YanıtlaSilÜnye ve Amasra ve hatta tüm Karadeniz ve insanları Çandır benim için. Oysa ki hiç ilgim yoktur ama seviyorum işte. Tıpkı İzmir 'i sevdiğim gibi ...
YanıtlaSil