Sizi bugün pırıl pırıl bir gençle tanıştırmak istiyorum. Daha 18 yaşında olmasına rağmen hedeflerinin ve yaptıklarının büyüklüğü ve coşkusu benim içimi umutla doldurdu. Eminim siz de onunla yaptığım söyleşiyi okuyunca “Berfin gibi gençler olduğu sürece ümidimiz hep olacak” diyeceksiniz.

Berfin’in hikâyesi Mardin’in Nusaybin ilçesinde başlıyor. Öğretmen baba ve ev hanımı annenin altı çocuğundan biri. Üniversite öğrencisi Berfin, 2016 yılında girdiği “Moleküler Biyoloji ve Genetik” bölümünde okuyor. Daha lise yıllarında bilim alanında birçok makale çevirmiş,  astronomi, resim, tiyatro,  fotoğrafçılık ve müzikle ilgileniyor. Amaçlarından biri de gençlere ve çocuklara hayal kurmayı ve araştırmayı öğretmek.

“FUTURE SCİENCE TEAM” BİLİMSEVERLERİ BİRARAYA GETİRECEK

Birçok etkinlikte ve projede yer alıyorsun. Bunlardan bize bahsedebilir misin? Berfin’in bir günü nasıl geçiyor? “Her şeye nasıl yetişiyorsun?” diyenlere cevabın ne oluyor?

Öncelikle merhaba Fatma Abla, benimle bu sohbeti gerçekleştirmek istediğiniz için teşekkür ederim.
Vaktimin çoğunu takip edebildiğim etkinliklerde ve gönüllülük projelerinde yer almak için harcıyorum gerçekten. Her ayın başında o ay gerçekleşecek etkinlikleri listeleyip, bana maksimum kazanımı sağlayacak olan etkinlikleri seçiyorum ve ardından hangilerine gidebileceğimi düşünmeye başlıyorum. Tabii burada devreye maddi durum, etkinliğin gerçekleştiği il, etkinliğin tarihi ve sınav tarihlerime yakınlığını iyi değerlendirmem gerekiyor. Genelde Uzay ve Doğa Bilimleri üzerine olan etkinlikleri takip ediyorum çünkü ilgi alanım bu.

Son zamanlarda en fazla duyduğum şey “Sürekli bir yerdesin, bunlara nasıl yetişiyorsun? Yorulmuyor musun?” gibi sorular oluyor kesinlikle. Ben de beni dışarıdan gören biri olsam aklıma “Bu kızın okulu, dersi yok mu? Parası da mı bitmiyor?” gibi sorular gelirdi. Etkinlikler ve dersler dışında, bilim yazarlığı ve çevirmenlik de yapmaya çalıştığımı düşününce her şeye yetişmek gerçekten zor oluyor ve aldığım tepkilerin de haklı olduğunu düşünüyorum çünkü gerçekten bazen işleri vaktinde yetiştiremiyorum. Bu da benim şu an en büyük problemim olabilir.

Etkinliksiz bir haftada bir günüm, derse yetişmeye çalışmakla başlıyor çünkü muhtemelen önceki gece çok geç uyumuşumdur. Ders aralarında bitirmem gereken kitapları okuyorum çünkü bloğuma kitap önerileri yazmayı çok önemsiyorum ve son girdiğim kitap yazısından sonra 4 kitap biriktirdim, fakat henüz blog yazılarını yayınlamadım. Ders çıkışında kütüphanede çevirmem veya yazmam gereken yazılarla ilgileniyorum, ya da ders çalışıyorum.

Koordinatörlerinden biri olduğum Future Science Team ekibi ile son zamanlarda çok ilgilenmem gerekiyor çünkü ciddi bir hızda büyüme döneminde olan bir platform. Web sitesi kurmak ve her ilden bilim severleri bir araya getirip bilimsel aktiviteyi artırmak amacıyla çalışıyoruz ve şu an koordine eden sadece iki-üç kişi olduğumuz için bu yolda çok fazla sorumluk üstleniyoruz. Her akşam onun görüşmelerini yapıp, değerlendirme yapıyorum. Blog yazılarını ve mail yanıtlarını gece yazıyorum çünkü yurtta kaldığım için oda çok sessiz oluyor, daha dingin oluyorum. Hala yayınlanmayı bekleyen etkinlik, kitap yorumu ve öneri blogları var ve bu ay daha fazla etkinliğe katılmayıp tamamen derslerimle, blog yazılarıyla ve hazırlamam gereken konuşmalarla ilgilenmeyi düşünüyorum. Çünkü bir etkinlik için hafta sonumu ayırdığımda, şehir değiştireceğim için tüm hafta heyecanlanıp kendimi oraya hazırlıyorum ve hiçbir işime tam olarak odaklanamıyorum. Derslerim çok yoğun değil, hatta perşembe ve cuma günleri dersim yok diyebilirim. Bu nedenle hafta sonları şehir değiştirmek beni pek zorlamıyor. Eğer gideceğim yerde kalacak yerim varsa bir gün erken gidebiliyorum hatta.

HERŞEYE YETİŞMEK İÇİN ZAMAN YÖNETİMİ ÖNEMLİ

“Her şeye nasıl yetişiyorsun?” diyenlere cevabım; “Hiç uyumuyorum!” oluyor. Hatta dün gece daha az uyusaydım bu röportajı daha erken yayınlamış olabilirdik. Çevremde ben kadar aktif olan arkadaşlarımdan öğrendiğim en önemli şey zaman yönetimi oldu; şu an zamanımı çok iyi kullandığımı iddia edemem fakat nasıl yapacağımı biliyorum ve deniyorum. Artık boş veya uykuda geçirdiğim zaman gerçekten çok çok az. Günün hangi saatinde neyi yapacağımı günün başında belirliyorum ve her gün bu plana daha fazla uyduğumu görebiliyorum. Bu şekilde yazı işlerini vaktinde yetiştirebiliyor, derslerime çalışabiliyor ve bilimsel etkinliklere katılabiliyor veya etkinlik düzenleyebiliyorum. Geçen sene daha az sorumluluğum ve daha fazla vaktim olmasına rağmen bu sene notlarım çok daha iyi. Bu da düzenin önemini gösteriyor bana. Eğer bu şekilde ilerleyebilirsem bu ay sonuna kadar üç okulu ziyaret edip sunum yapma planım da sorunsuz gerçekleşebilir.

GELECEK BLOGDA

Blog yazarları çalıştayında yüz yüze tanışma imkânı bulduk seninle. Daha önce Evrengünlüğü.net’te Gelecek Vadeden Bloglar  Listesinde yer aldın ve Evren Soyuçok ile canlı YouTube sohbeti yaptın. Tüm bu gelişmeler blog yazarlığı konusunda seni nasıl etkiledi?

Sizi tanıma fırsatı bulduğum için kendimi şanslı hissediyorum. Gelecek Vadeden Bloglar Listesinde bulunmak, aslında blog yazarı olmayı düşünmeden başladığım bir yolda iyi bir blog yazarı olma aşkıyla yürümeye başlamamı sağladı çünkü işini bu denli iyi yapan insanlar tarafından takdir edilmek, bana da bu işi en iyi şekilde yapma ilhamı veriyor. Evren Abi ile yaptığımız YouTube sohbeti de benim için ilkti, bu ilkler bana bu işin değerini görme fırsatı verdi. Sizler gibi uzun zamandır blog yazan insanlardan öğrenecek çok şeyim olduğunu düşünüyorum ve elimden geldiğince tanıklık etmeye ve öğrendiklerimi başka gençlere aktarmaya çalışıyorum. “Gelecek Blogda” mottosu bence çok önemli çünkü birilerinin bu meşaleyi işin erlerinden sonra gençlere aktarması gerekiyor. O gençler de kendilerinden sonra gelecek olanlara aynı şekilde…

Çünkü blog yazmak sadece blog yazmak değil. Daha iyi ifade etmem gerekirse, bir şeyler yazmak onu sadece öylece yazmaktan ibaret değil. Kendi içine dönme, özgün bir şeyler oluşturma süreci, onu oluşturmak ve ardından doğru yere ulaştırmak, paylaşmak ve ortak bir kültürü beslemek çok değerli şeyler ve bana çok şey kazandırdığını bu açıdan fazlasıyla hissediyorum.

KENDİNİZİ GELİŞTİRMEK İÇİN ARAŞTIRIN, SORU SORUN

Astrobiyolog  olma hedefine giden yolda Berfin neler yapıyor?

Berfin lise yıllarından beri bu alanda araştırmacı olmak istiyor.
Bunun için hangi noktalarda iyi olmam gerektiğini, bu alanda çalışan bilim insanlarının CV’lerini kurcalayarak öğreniyorum. Her şeye önce yabancı dilimi geliştirerek başladım, böylelikle bu alandaki güncel makaleleri, haberleri ana kaynağından okuyabiliyorum ve notlar çıkararak terimleri öğrenmeye, hakim olmaya çalışıyorum. Bu alanda çalışan okulların, akademisyenlerin ve laboratuvarların duyurularını sürekli takip ediyorum, stajyer veya yüksek lisans-doktora öğrencileri için aradıkları kriterlere bakarak bunları birer kazanım olarak belirliyor ve o noktalarda kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Böylelikle ileride hayalini kurduğum bu laboratuvarların birinde çalışma şansım olabilir.

Kendi okul derslerim dışında yabancı okulların açık derslerini online olarak alıyorum. Bu dersleri dinlemek, makaleleri okumak ağır ağır da olsa akademik dilimi geliştiriyor. Bir konu hakkında soru sormanın ve yanıt aramanın o konuyu kavramada çok önemli olduğunu düşündüğüm için güncel çalışmalar hakkında uzun uzun düşünüp çalışma veya makale sahibi hocalara ve öğrencilere mail yoluyla ulaşıp ara sıra darlıyorum. :) Yanıt almak beni çok mutlu ettiği gibi bu insanlarla iletişim halinde olmak bana motivasyon kazandırıyor.

Bunun dışında bu alanla ilgili çok fazla kitap okumaya özen gösteriyorum; sadece biyolojik veya astronomik açıdan değil, konuyu felsefi açıdan ele alan kaynaklar ufkumu genişletiyor. Biyografik okuma yapmak bana bir gün bu insanların ulaştığı yerlere ulaşabilme umudu aşıladığı için bilim insanlarının hayatlarını, kendi yollarını nasıl çizip ilerlediklerini büyük hayranlıkla okuyorum.

Hepsinden öte, bir gün başarılı bir bilim insanı olma yolunun çok çalışmaktan geçtiğini biliyorum ve artık alan derslerime daha büyük bir aşkla çalışıyorum. Lisedeyken bu alanın içine girmek, onu yaşamak en büyük hayalimdi. Şimdi ise bu yola başlamış bulunuyorum ve ne kadar çalışırsam, o kadar ilerleyebileceğimi biliyorum. Aldığım her olumlu sonuç geleceğe dair heyecanımı katlıyor.

BİR İNSANIN BİR ŞEYİ YAPABİLİYOR OLUŞU, SENİN DAHA İYİSİNİ YAPABİLECEĞİNİN KANITIDIR

NASA Astrobiyoloji Enstitüsü’nde çalışma hayalinin bir gün gerçekleşeceğine inanıyorum. Gençlere büyük hayaller kurmak konusunda neler söylemek istersin?

Şu an dünyanın en büyük kurumlarında çalışanlar da, Uluslararası Uzay İstasyonu’nda bizi yörüngeden izleyen astronotlar da bizler gibi insanlar. Onların da bizler gibi eğitim sürecinden geçip, çok çalışıp, başarılı olup diğerlerinden ayrıldıklarını ve sıyrılarak oralara geldiğini unutmamak gerekiyor. Odaklanmamız gereken nokta sadece onların başarısı değil, nasıl başarılı oldukları. Hiçbiri bulundukları konuma “öylesine” veya “rastgele” gelmedi. Büyük olan her iş önce onu hayal edip kurmanızı, ardından onu gerçekleştirmek için çalışmanızı bekliyor.

Hayal kurmayıp küçük düşünmenin geçerli bir bahanesi olamaz. “Ben uzaya çıkacağım.” dediğimde kimse bana “Hayır çıkamazsın.” demedi, demeyecek çünkü diyemez. Birileri bunu yaptı, o halde ben de yapabilirim. Bu söylediklerimi ve düşündüklerimi sadece ben sınırlayabilirim. Çok sevdiğim bir söz var; “Bir insanın bir şeyi yapabiliyor oluşu, senin daha iyisini yapabileceğinin kanıtıdır.”

Şu an Uzay İstasyonunda deney yapan bir mikrobiyolog varsa, ben onun çalıştığının iki katı çalışarak ondan daha büyük deneyler yürütebilirim. Mesele hayalini kurduğumuz hayatları yaşayan insanlar gibi olmak değil, onların daha iyisi olmak. Bu hem kendimize, hem de bu işe meydan okumak gibi. Meydan okumadan herhangi bir alanda gelişim olmaz, var olanın üzerine hiçbir şey ekleyemeyiz ve sürekli tekrar eder, yerimizde sayarız. Bu nedenle öncelikle var olana yetişmek, ardından onu geçmek için kendimize, ardından tüm dünyaya meydan okumak gerekiyor.

Daha büyük düşünebilmek için genç arkadaşlarıma büyük işler yapan insanların hayatlarına, bakış açılarına tanıklık etmelerini öneririm. Hepsinin hayatında aslında umutsuzluk ve başarısızlığın da yer aldığı, ama bunu aşabildiklerini ve bu yüzden başarılı olduklarını görmelerini isterim. Onların bizden farklı olduğunu düşünmemizin tek sebebi hayatlarında her şeyin harika gittiğini ve fırsatların her zaman onları bulduklarını düşünmemiz. Bu ön yargıyı da sadece tanıklık ederek aşabiliriz. Tüm fırsatlar, büyük işler ve başarılar, birilerinin onları kovalamasını ve yakalamasını bekliyor. Aksi halde gerçek olamazlar.

BİLİM, İDEALİST GENÇLER İLE GELİŞECEK

Türkiye’de bilimin gelişmesi için en önemli adım ne olmalı sence? Sana ilham veren, örnek aldığın rol modelin kim veya kimler?

Türkiye’de bilimin eğitimde baş rolü alması şu an biraz uzak görünüyor. Bu noktada tek çare, bilimsel eğitimi okuldan beklemek değil, onu kendimiz almak ve etrafımıza da kazandırmaktır. Tek umudun gençlik olduğunu ve maruz kaldıkları şeylerin ve aldıkları eğitimin bu yolda pek iç açıcı olmadığını düşünürsek iş bize düşüyor. Müfredat derslerini daha verimli veren bir çok platform var ve artmaya da devam ediyorlar. Bu nedenle interneti bilinçli kullanarak kendi eğitimimizi ve gençlerin eğitimini destekleyecek içerikleri takip edip, eğer yapabiliyorsak buna katkıda bulunmamız gerekiyor.

Hala en önemli adım bu verimli eğitimi okullara getirmektir fakat dediğim gibi, şu an bu çok uzak görünüyor ve bekleyecek vaktimiz yok. Daha fazla okumalı, öğrenmeli ve bunu gençlere de aşılamalıyız. Bizim Future Science Team adlı topluluğumuz ile hedeflediğimiz de bu aslında. Bilimsel eğitimi okul dışında kazandırabilecek aktiviteleri ülkemizin her ilinde ve ilçesinde başlatmak. Bunu biz değil, o illerde ve ilçelerde yaşayan hevesli ve idealist gençler gerçekleştirecek. Biz onları bir araya getirip, bu işi gönüllü danışman hocalarımızla ve gönülü genç arkadaşlarımızla birlikte başaracağız. Herkesin bu noktada elini taşın altına koyma vaktinin geldiğini ve çok geç kalındığını düşünüyorum. Bana ilham veren; bu yolda rehberlik eden başarılı bilim insanlarımız ve hevesli yaşıtlarım, arkadaşlarım. Hepimizin hayali ortak, bilimi, araştırmayı ve hep daha iyisini hedeflemeyi yaşadığı yer ve okuduğu okul fark etmeksizin tüm genç zihinlere aşılamak.

EVRENİ KEŞFE ÇIKMAK İÇİN “COSMOS”U İZLEYİN

Başka gezegenleri merak etmenin, araştırmanın ve bilimle iç içe olmanın zihindeki açlığı giderdiğini ama bu açlığın giderildikçe de arttığını söylüyorsun. Bu konuda izlediğin filmler, belgeseller ve okuduğun kitaplarla ilgili hangi tavsiyelerde bulunursun?

Dünyevi boyutları aşıp astronomik boyutlarda düşünmek, insan zihninin zincirlerini kırıp bir süre boşlukta süzülmesine neden oluyor. Bu boşluk insana kendini “hiç” kadar küçük hissettiriyor. Gündelik yaşamda “gündelik” boyutta olan algılarımızın dışına çıkıp evrendeki ihtişamı ve aynı zamanda kaosu, düzensizliği ve düzeni, doğumu ve ölümü tüm evrendeki yansımalarıyla görüp aslında her şeyi küçük bir toz zerresinde büyüttüğümüzü ve evrenin de kalbinin attığını, evrenin yaşadığını hissediyoruz. Hem onun önemli bir parçasıyız, hem de fark edilemeyecek kadar küçüğüz.

Bu konuda kitap, belgesel ve film önerisi isteyen arkadaşlarıma öncelikle neyi izlediklerini veya okuduklarını, nereden başlamak istediklerini sorarım. Fakat şu an benim ilk izlediğim ve ilk okuduğum şeyleri saymam daha mantıklı olacaktır, bunları bilen ve dahasını isteyenler olursa iletişime geçebilir ve daha fazlasını birbirimizle paylaşabiliriz.

Bu konuda ilk okuduğum kitap, Carl Sagan’ın Cosmos’u idi. Henüz hiç bilgim ve birikimim yoktu bu kitabı okuduğumda, fakat başlamam için gereken ilhamı almamı sağlamıştı. Aynı zamanda Cosmos belgeseli de her şeyden önce muhakkak izlenmesi gereken bir belgesel serisi. 13 bölümden oluşup, her bölümde sizi evrenin farklı noktalarına doğru keşfe çıkaran bir belgesel. Bunlardan sonra, Stephen Hawking’in kitaplarını almış ve çok sevmiştim. Ceviz Kabuğundaki Evren, Zamanın Kısa Tarihi, Büyük Tasarım gibi kitaplar zaman ve boyut algımı tamamen değiştirmiş, ufkumu genişletmişti. Aynı zamanda Stephen Hawking’in 3 bölümden oluşan Büyük Tasarım belgeselini de tavsiye ederim.

Carl Sagan’a büyük hayranlık duyuyorum ve kitaplarının, belgesellerinin bugünkü hayal kuran ve çok fazla merak eden insan olmamda katkısının çok büyük olduğunu söyleyebilirim. Soluk Mavi Nokta, Kozmik Bağlantı, Milyarlarca ve Milyarlarca gibi kitaplarını tavsiye ederim.

Gökyüzü gözlemine merak duyduktan sonra ne okuyacağımı bilmiyordum ve sürekli internetten araştırarak öğrendiğim şekilde gökyüzünü tanımaya başlamıştım. Fakat daha sonra bu konuda da çok zevkli kitaplar keşfettim. Özellikle ilkokul, ortaokul ve lise öğrencisi arkadaşlarımıza gökyüzünü tanımaları için güzel bir başlangıç olabilecek, çok değerli Mehmet Emin Özel ve Talat Saygaç hocalarımın hazırladığı “Gökyüzünü Tanıyalım” kitabını önerebilirim.  Bunun dışında Charles Laird Calia’nın “Yıldızlar Altında Bir Yıl” ve Isaac Asimov’un “Patlayan Güneşler” kitabını çok çok seviyorum ve meraklısına öneriyorum.

Belgesel önerilerine National Geographic’in “Başka Dünyalar”, “Evrenin Ucuna Yolculuk”, “Bilimin ta Kendisi: Derin Uzay Sondaları”, “Evrenin Gizemi; Dünya Dışı Yaşam Formları” belgesellerini ve Discovery Channel’ın “Stephen Hawking Evreni Anlatıyor” belgeselini eklemek istiyorum.
EVRENDE YALNIZ DEĞİLİZ

Evrende yalnız olmadığımızı düşünenlerdenim ben de. Biz dünyalılar uzaylıları hafızamızda sanki görmüş gibi canlandırıyoruz. Tabi bunda Hollywood filmlerinin etkisi büyük. Diğer gezegenlerdeki canlı yaşamına dair ne düşünüyorsun?

Şu an Dünya dışı yaşam araştırmaları filmlerde gördüğümüz canlılara değil, gezegenlerin yaşam olanaklarına odaklanıyor. Yani aradığımız şey sadece şu an değil, yaşamın bizden önce ve gelecekte de var olma ihtimali. Bu doğrultuda kendi Güneş sistemimizdeki gezegenlere ve şartlarına bakınca, beklentiyi düşürüp zeki ve bize benzeyen canlılara değil de mikroorganizma düzeyinde canlı arayışına odaklandık. Bu da çok detaylı deneyler ve araştırmalar gerektiriyor. Benim düşüncemi sorarsanız, ben de yalnız olduğumuzu düşünmüyorum fakat kafamda Hollywood filmlerindeki karakterleri de canlandırmıyorum. Benim de ilk beklentim bir gök cismi üzerinde organik bileşenler ve ardından mikroorganizmalar bulmak yönünde. Bunun yaşatacağı heyecanı hayal bile edemiyorum. Şu an güneş sistemimizde buzul yüzeyin altında okyanuslar barındırdığı Cassini Uzay Sondası ve Hubble Uzay Teleskobu tarafından gösterilen Jüpiter’in uydusu Europa ve Satürn’ün uydusu Enceladus var. Bu okyanusların yüksek derecede yaşam için elverişli olduğu düşünülüyor. Bu suların bileşenlerini, buzul tabakadan yüzeye içteki suyu püskürten gayzerler sayesinde öğrenebiliyoruz. Dünyadaki toplam sudan daha fazla su barındıran bu uydular, bu sularda yaşamını sürdüren canlıların var olma ihtimalini de doğuruyor. Tabii ki şu an kesin bir bulgu sunamayız çünkü bu konuda kesin konuşmak için daha detaylı gözlemlere ve deneylere ihtiyaç vardır; bu gezegenlerin ve uyduların bize olan uzaklıklarını düşününce, biraz daha zamana ve ilerlemeye ihtiyacımız olduğu konusunda hemfikir oluruz.


Görsel: Cassini Uzay Sondasının çektiği Enceladus fotoğrafı ve su püskürten gayzerler.



ÇOCUKLARA ÜRETME İMKANI SUNULMALI

Çoğu genç cep telefonları ile vakit öldürüyorlar. Kendilerine fayda sağlayacak bir sürü şeyi belki de bu yüzden kaçırıyorlar. Onlara neler önerirsin beyinlerinin körelmesine izin vermemeleri için?

Bu noktada ebeveynlere çok iş düştüğünü düşünüyorum. Çocuklar çevrelerindeki insanlardan çok fazla etkilenirler ve onları örnek alırlar. Çünkü onlar için henüz “doğru” ve “yanlış” kavramları yerleşmemiştir. Onları size bakarak tanımlarlar; siz sürekli kitap okursanız çocuğunuz bunun doğru ve iyi bir şey olduğunu düşünür çünkü onun idolü sizsiniz. Sürekli telefonla oynayıp; çocukların kitap okumasını, belgesel izlemesini, sanatla ilgilenmesini, derslerine düzenli olarak çalışmasını bekliyorsanız bu gezegen için fazla hayalperest olduğunuzu söylemeliyim.

Bir çocuk kendine fayda sağlayacak şeyleri (internetteki faydalı platformlar da dahil) okuldan, arkadaş çevresinden veya ailesinden öğrenemezse nereden öğrenecek?

Daha önce söz ettiğim Future Science Team ekibini sosyal medyada kurduk. Bulunduğu ilde, okulda, arkadaş çevresinde ve ailesinde bilime yönelmek için yeterli motivasyonu bulamayan gençleri bir araya getirmekti yola çıkma amacımız. Tüm sosyal ağlara yayıldık, dikkat çekmeye ve bilimi sevdirmeye çalıştık. Fakat bu sadece bizimle olabilecek bir iş değil. Evrim konusunun müfredattan kaldırılmasının ardından YouTube üzerinden evrim dersleri vermeye başlayan Evrim Ağacı ve diğer benzer platformlar da aynı amaçla yola çıktı, sosyal ağları günlük hayatta bulamadığımız fırsatları sunmak için kullanmaya çalışıyorlar ve çok büyük bir kitleye hitap ediyorlar. Fakat yine yetersiz. İnternetteki faydalı platformların, içeriklerin daha fazla eve ve okula ulaşması gerekiyor. Yani demek istediğim; interneti ve akıllı telefonları kullanmak kaçınılmaz fakat nasıl kullanılacağını öğretmemiz gerekiyor ve öğretenleri de desteklemek, daha fazla insana ulaşmaları için yardım etmek gerekiyor.

Çocuklar telefonlarda oynadıkları oyunları kendileri de yapabileceklerini, kodlayabileceklerini görünce ve deneyince, oynadıkları oyundan aldıkları zevkin daha fazlasını alabiliyorlar çünkü hem eğlenceli bir süreç geçiriyor, hem de ortaya kendi eserlerini çıkarıp kendileri ile gurur duyuyorlar. Bu noktada çocuklara sadece tüketme değil üretme imkanı da sunan oluşumları çok büyük hayranlıkla takip ediyor ve destekliyorum. YGA’nın temel bilimi sevdiren ve anlamlı ilişkiler kurarak teknolojiye yatkınlığı sağlayan Twin Bilim Kiti, Turkcell’in “Geleceği Yazanlar”, Vodafone’un “Yarını Kodlayanlar” ve Habitat Derneği’nin “Minik Parmaklar Geleceği Programlıyor” eğitimleri gibi online veya ülkemizin her şehrinde gönüllü gençler tarafından çocuklara verilen eğitimler çok büyük önem arz ediyor ve bu tarz eğitimlerden de haberdar olarak çocukları yönlendirmek gerekiyor. Oyunlara ve sosyal ağlara bağımlı olmak yerine, zihinlerini ve parmaklarını kullanarak üreten ve geliştiren tarafa geçmelerini sağlayabiliriz.

Bu yoğunluğun arasında bana vakit ayırdığın ve bu söyleşi için çok teşekkür ediyorum. Hedeflerine hayallerine kavuşmanı gönülden diliyorum. Yolun açık olsun.

Asıl ben bu güzel söyleşiyi benimle yapmak istediğiniz için teşekkür ederim. Umarım yararlı olur. Çok teşekkürler. 

8 Yorumlar

  1. Bu bir söyleşiden çok ötesi olmuş.İkinizi de tebrik ederim.Bu güne dek okuduğum en çok bana hitap ettiğini düşündüğüm, en beğendiğim yazıydı diyebilirim.Tüm ebeveynlerin, gençlerin, bilime ve bilinmeyene ilgi duyanların mutlaka okuması gerekir diye düşünüyorum.Çok güzel bilgi ve öneriler içeriyor.Geleceğinden çok umutlu olduğum Berfin'i de, seni de tanımış olmaktan çok mutluyum Fatmacım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aytülcüğüm çok teşekkür ediyorum bu içten yorumun için
      ben de seni tanıdığım için çok mutluyum
      gençler okuyup yararlanmalı bence de
      sevgiler

      Sil
  2. Yanıtlar
    1. paylaş butonu yok haklısın bir bakayım arayayım varmıymış blogspotta

      Sil
  3. Böyle gençleri görünce yeniden ümit doluyorum ülkem için.
    Sevgiyle kalın.

    YanıtlaSil
  4. Gençler hep umudum oldu benim.
    Söyleşi şahane olmuş. Emeğine sağlık Maviannem. ❤❤

    YanıtlaSil