Ayşe Arman, benden 1 adım önden gidiyor !!
(heh heh heh :))
Çok da mütevaziyimdir,
Türkiye'nin en iyi röportajcısı ile kıyaslarım kendimi,
Yani ne yapayım,
Ben bu yazıyı cuma günü yazmayı planlayıp taslaklara kayıt etmiştim,
Ama fırsat bulup da istediğim gibi tamamlayamadım,
Pazar günü bir de baktım ki,
Ayşe Arman yapmış röportajını Mutlu Tönbekici ile,
Ben de size tam da bunu anlatmak istiyordum,
EVLAT EDİNME HİKAYESİ
Uzun zamandır Mutlu'nun "Çilek" yazılarını okuyorum,
O kadar hoşuma gidiyor ki,
Öyle güzel annelik yapıyor, bu minik bebeğe,
Takdir ederek okuyorum,
Anne olmak için illaki doğurmak gerekmiyor,
Bazı anneler kendi doğurdukları çocuklarına gerekli sevgiyi, ilgiyi göstermiyor,
Harika anlatıyor bebekle ilişkilerini Mutlu,
Kendi kendimi sınıyorum,
Allah bana evlat vermeseydi, kimsesiz bir bebeği evlat edinir miydim diye,
İsteyip de çocuk sahibi olamayan çok çift var,
Neden acaba böyle bir girişimde bulunup da evlat edinmeyi düşünmezler?
Röportajda bir cümle dikkatimi çekti "erkekler kendi soyu devam etsin diye kendi çocuğunu istiyor" diyor,
Kimsesiz bir çocuğa aile olmak, ona imkan sunmak harika değil mi?
Dışarıdan bir gözle mi böyle görüyorum yoksa?
Kendi başına gelince duygular, düşünceler değişiyor mu acaba?
Çocuğum olmasaydı, kesin bir bebek alırdım, onu kendi evladım gibi büyütürdüm diye düşünüyorum şimdi,
Ama bilemiyorum bu durumda olanların halet-i ruhiyesini,
Allah isteyene evlat versin, o kimsesiz çocuklara da huzurlu ve sevgi dolu bir aile veya anne nasip etsin...

8 Yorumlar

  1. Ben büyük saygı ile bakıyorum evlat edinen insanlara, bence çok kutsal bir adım.

    YanıtlaSil
  2. geçenlerde toplumsal farkındalık diye bir konferansa katıldım neredeyse alıyordum ama öyle o anki iştahla yenilecek yemek değil ki bu.. çook düşünmeliyim ama çocuğu olmayan daha şanslı çocuk olunca onlarada sormak lazım dimi ama kimsesiz çocuklar iç acıtıyor..

    YanıtlaSil
  3. çok yakından tanıdığım bir aile var, daha doğduğu gün apt boşluğuna atılan bir çocuğu evlat edindiler. Çok yıllar önce ,O kadar mutlular ki anlatamam.

    Çok çok güzel birşey yapıyorlar.

    YanıtlaSil
  4. Eminim bir çok kadın senin gibi düşünür Mavi arkadaşım..Evladımız olmasaydı, biz de Mutlu gibi yapardık doğru..Bence her kadın mutlaka annelik duygusunu tatmalı.Ama doğurarak ama doğurmadan..Lale'nin de dediği gibi benim de çok yakın bir arkadaşım, doğduğu gün apartman boşluğuna atılan,dünyalar güzeli kızıyla harika bir anne-kız ilişkisi yaşıyor..Sevgilerimle Zehr@

    YanıtlaSil
  5. En yakınımda akrabam çocuklu yabancı bir bayanla evlendi ve çocuğunda soyadını değiştirip üzerine aldı.Sonradan ona da kardeş geldi. Ailemiz olarak çocuğu çok seviyoruz.

    Keşke imkanım olsa bütün çocukları çocuk evlerinden almak isterim. Böyle çocuklara sahip olmak büyük cesaret ve özveri istiyor. Bunu başaranları takdir ediyorum.

    YanıtlaSil
  6. Damla Hnma katılıyorum.Kutsal bir adım,Ayşe Arman da paylaşmış;en güzeli de annenin söylediği söz :"Bebek annenin karnında değil kalbinde büyür."
    Evlat edinen ve gerçekten bir anne -baba olan insanlara saygıyla.

    YanıtlaSil
  7. Olsun canım sen de bizim Ayşe Armanımızsın hahaha
    Ellerine sağlık

    YanıtlaSil
  8. Yıllarca tedavi gördüm. 6 kez tüp bebek tedavileriyle vücuduma hormon enjekte ettim ve 6 kez hayal kırıklığı yaşadım.
    Sana katılıyorum. Biz de, mutlaka doğurmak gerekmiyor, yalnız kalmış bir yavruyu da bağrımıza bizim çocuğumuz gibi basabiliriz dedik ve birçok şehirdeki kurumlara başvurduk. Aldığımız tek bir cevap vardı. Benim ve eşimin yaşının ortalamasını aldılar ve çıkan sonuçtan dolayı bize bebek veremeyeceklerini ancak 8-9 yaşında bir çocuğu evlat edinebileceğimizi söylediler. Ben korktum bu çağa gelmiş bir çocuğa yetememekten. Sonuç olarak bebek evlat edinemedik. Genç yaştaki çiftlere bebek veriyorlar. Psikolojik olarak belli öğretileri almış olan 8-9 yaş çocuğuna cesaret edemediğim için de hep utanç duydum aslında. Sanki onlara haksızlık etmişim gibi...
    Allah isteyen herkese, hayırlısı ile evlat nasip etsin canım...
    Evlat edinmek yada kendinden olması hiç fark etmez...
    Sevgiler...

    YanıtlaSil