Mercan, yazlıkta ilk hafta kendini emniyette hissetmediği için pencereden  dışarı bakmak ile yetindi.  İkinci hafta ise, artık evi benimsedi ve kaçış planları yapmaya başladı. Balkon kapısını açık bulması ile fırlaması bir oldu. Çatıları birbirine bitişik yanımızdaki evle bizim evin. Çatıda bir oraya bir buraya koşturdu.  Seslendiğimizi duyunca aşağı bahçeye atladı. Neyse ki, bahçede çiçeklerin arasında yakaladık yaramazı.
Araba yolculuğunda normalde hiç miyav sesini duymadığımız kızımız, miyavlamaları ile bize mini bir konser verdi :)
Kolay değil tabi bildiği alıştığı ortamdan yabancı bir yere gitmek ve kaç saatlik yolu arabada geçirmek,
Önce Ünye yolu, sonra Gümüldür yolu,
Onun için ilginç bir deneyim olduğu kesin,
Neyse alıştıktan sonra arabada taşıma kutusunda uyudu veya ayağımızın altında serin serin oturdu,
(Pembe kurdelalı yeni tasması da ona çok yakıştı, şıkır şıkır ses çıkararak dolanıyor)
Eve döndüğümüzde ise deli gibi evi dolaştı,
"Ohhh çok şükür döndüm yuvama" dedi sanırım,
Huzur içerisinde mırıl mırıl kıvrıldı ve uyudu....

6 Yorumlar

  1. Mercan,şanslı bir kedicik...Duyguları da bizim gibi ne olursa olsun evin gibisi yok...

    Öptüm kankimm

    YanıtlaSil
  2. herkesin dediği gibi:Evim evim güzel evim.

    YanıtlaSil
  3. Her canlı sonuçta kendini güvende hissettiği yerde huzurlu oluyor...
    Bayıldım Mercan'a, çok tatlı...:)
    Pembe de çok yakışmış...
    Sevgiler canım...

    YanıtlaSil
  4. Çok güzelmiş biz çok sevdik oğlumla Mercan'ı:)

    YanıtlaSil
  5. hayvanların duygusal olduğunu kanıtlayan bir paylaşım olmuş :) .. sevgiler..

    YanıtlaSil
  6. gerçekten çok şeker .hem kediniz hemde pozları harika.sevgiler

    YanıtlaSil