Görsel
Sol kolum,
Sol koltuğum,
İşe başladığımdan beridir,
Tesadüf bu ya, her zaman masamın sol tarafında bir misafir koltuğum vardır,
Genelde sağ tarafım muhtelif zamanlarda ya başka bir masa ya da pencere olmuştur,
Sol tarafıma gelip oturan bana içini açan,
O kadar çok dostum oldu ki,
19 yıl boyunca,
Hep dizdize, hep bir kahve veya çay eşliğinde,
Ne çok şey paylaştık onlarla,
Saymakla bitiremem sanırım,
İsimlerini yazayım diye yeltendim, vazgeçtim,
Birini unutsam ayıp olur diye sıralamıyorum,
Bizi biz yapan yaşadıklarımız,
Tecrübelerimiz,
Bugün Tuna Kiremitçi köşesinde; " Hayattan edindiğim tecrübe: Meğer tecrübe edinmek de yetenekmiş." diye yazmış,
Çok hoşuma gitti,
Tüm yaşadıklarım benim basamaklarım,
Her basamakta başka bir şey öğrendim,
Bazen sancılı oldu bu basamakları çıkmak,
Bazen uçarak çıktım,
Bazen ağladım,
Bazen güldüm.
Her gün aynı şeyleri yapar buluyoruz kendimizi,
Fark yaratmak elimizde oysa ki,
Hiç beklemediği bir anda birine gülümsemek, iltifat etmek,
Birine değer verdiğimizi hissettirmek....
Çok şaşırıyorum bazen,
Sabah masasına sessizce gelip oturan,
Tüm gün başını kaldırmadan,
Kulağında kulaklık çalışan,
Veya nette gezinen,
Odasındaki kişiler yokmuş farz eden,
Tek bir söz, tek bir gülücük vermeden evine dönen,
Bu tip insanların nasıl bir ruh halinde olduğunu anlamam olanaksız gibi geliyor bana...

17 Yorumlar

  1. Önce bir iş veda yazısı sandım niyeyse,ben de anlamıyorum etrafındaki insanları görmezden gelip tekil ve bencilce yaşayan insanları.Bizim ofiste var böyle biri mesela..Zor oluyor onu idare etmek benim için...Bir gülümse bu kadar mı zor olur ...güzel bir konuya değinmişsin maviannecik sevgiler :))

    YanıtlaSil
  2. Çok haklısın ben ençok servise binerken hiçbir şey demeden oturanlara çok kızıyorum. Bizim kültürümüzde tanımasan bile bir topluluğa girerken selam verilir değil mi. Ama bir günaydın ya iyi akşamlar demek zorlarına gidiyor.

    YanıtlaSil
  3. Sevgili mavianne yazınızda sevgi dolu paylaşımcı oldunuzu ne güzel anlatmışsınız.Çevremize verebileceğimizin en güzeli sadece bir gülümseme.Oysaki bunu bir zul, kibir yapanlara sıkça rastlıyoruz.Size kocamannn bir gülümseme ve sevgilerim gönderiyorum.

    YanıtlaSil
  4. Senin bu naif kalbini çok seviyorum ben ya!

    YanıtlaSil
  5. eger ben yanında calıssaydım - cok gülerdik mavianne bundan eminim her nedense :)

    ayrıca ben solagım - solu severim :)

    YanıtlaSil
  6. Onlar hayatı kaçıran insanlar bence.
    Çünkü bu durum da bir hayatı kaçırma yoludur ve pek çok biçimde hayat kaçırılabilir.
    Biz ise şanslıyız çünkü kendimizin farkındayız.
    Kocaman sevgiler Mavi Anne'cim:)

    YanıtlaSil
  7. çünkü sen terazisin,çünkü için dışın bir,çünkü konuştukça dertleştikçe insanlığını anlıyorsun,hayat enerjisi dolusun ve bunu yazını okuyunca bile okuyana geçiriyorsun...o yüzden,anlayamazsın..hiç yorulma;)sevgiler...

    YanıtlaSil
  8. Tuna Kiremitçi güzel söylemiş," tecrübe edinmekte bir yetenek" bence de..Boool gülümsemeli günler maviannecim sana,öpüyorummm.

    YanıtlaSil
  9. Hakikaten şaşılacak şey. Ölürüm patlarım ben gidip gelip birilerine laf atmazsam şakalaşmazsam.Eskiden bizim işte de vardı öyle biri keyfi yeterse selam verirdi somurtup otururdu.Nyeseki gitti. Hayat nasıl geçer o şekilde çok sıkıcı.

    YanıtlaSil
  10. Ben eskiden böyle kişilerden hemen uzaklaşıyordum şimdi üzerine gidiyorum, günaydın demezse yanına kadar gidip iyi misin diyorum şok olup bakıyorlar...Sonra da eve gelip sizin gibi duygu dolu, pozitif insanları okuyup rahatlıyorum işte...:)

    YanıtlaSil
  11. iş yerinde helede hiç çekilmez bu durum... ama birbirine zor selam veren bir apt de oturuyorum hatta aşağıda oturan adama her an dalabilirim, o da anlıyo ki uzak uzak gidiyo benden hehehe
    Evet bir gülümseme yahu bir gülümseme hepsi bu... sihirli bir şey
    Öptüm kankiii

    YanıtlaSil
  12. Harikasın Maviannecim, öyle güzel anlatmışsın ki, söyleyecek söz kalmamış, Günaydın demeyi bile zoraki yapmak ne kadar üzücü değil mi, ben üzülüyorum aslında böyle gülümsemeden yaşayabilen insanlara

    YanıtlaSil
  13. çok haklısın Mavianne ben de sevemem bu tip insanları.bir merhaba bir günaydın demeli en azından bir gülümsemeli belki bunları yapsalar herşey daha farklı olucak daha güzel başlayacak herşey...Olsun sen yine de vazgeçme hep gülümse :))

    YanıtlaSil
  14. O insanlar hep oyle sanirim yoksa insan bir oyle bir boyle olamaz.Senin bu neseni bu tavrini biz gibi herkes ve o sol tarafindakilerde cok seviyordur;)

    YanıtlaSil
  15. Kendi kabugunda yasayan, baskalarina hic ihtiyaci yokmus gibi gozuken oyle cok insan var ki...Dedigin gibi gunboyu hic konusmadan, selamlasmadan isini yapan sonra evine giden robot gibi insanlar var. Kisilik mi, aliskanlik mi, toplumdan soyutlanmak mi, vurdum duymazlik mi nedir bu ben de bilmiyorum.

    YanıtlaSil
  16. Canım, çalışma hayatımızın birlikte geçen yıllarını hatırladım da şimdi..Evet biz hep senin sol tarafındaki koltuğa otururduk..Neden sol taraf ben buldum:) Kalbimiz sol tarafımızda da ondan..Sen sevdiklerini hep kalpten sevdin de ondan canım...

    YanıtlaSil
  17. Böyle selamsiz sabahsiz insanlar var iste bende onlarin ruh halininden anlamam anlayam.
    Bir güler yüz sadece bir gülümseme bile hayati ne kadar kolay yasanir hale getirdigini bir bilseler.

    Öpüyorum seni mavim:)

    YanıtlaSil