Bizim ofiste taşınma işleri var bu aralar,
22 Katlı bir binada çalışıyorum,
Bazı yer değişiklikleri öngörülüyor,
Bu arada odalarda, kim nerede oturacak,
Bu tür konuşmalar havada uçuşuyor,
Bu kadar kat var ama,
Çalışan sayısı fazla olduğu için,
Bir türlü rahat oturma şansı olamıyor,
Bu nedenle de her zaman bir sorun yaşanıyor.
Ben de bu konuşma ve tartışmaların arasında,
Daha farklı bir yerden bakmak istedim olaya,
Dünyaya geldiğimizde kapladığımız yer ne kadardır?
Minicik bir beşiğe sığarız,
Veda ederken de benzer bir durum söz konusu,
Ama yaşarken,
Sığamayız hiç bir yere,
Hep daha geniş, hep daha konforlu yerlerde olmak isteriz,
Öyle sıkış tepiş, kalabalık yerler bize göre değildir,
Kendi değerimizi ölçüp biçeriz, diğer insanları pek de düşünmeyiz,
Bu uğurda kalp kırmak, bağırıp çağırmak bizim hakkımızdır,
Böyle düşünen insanları gördükçe çevremde gerçekten de kötü oluyorum,
İnsanoğlu neden böyle diye...

Neyseeee....
Ben iyiyim, enerji doluyum,
Moralim de çok şükür yerinde...
Asis'in bloğu bırakmasına şaşırdım,
Onun yazılarını, kendisini çok seviyorum çünkü,
Kendini bizden mahrum edeceği için üzüldüm,
Umarım bu kararından vazgeçer....

12 Yorumlar

  1. cok ilginc bir bakıs acısından yaklasmıssın olaya mavianne...oturup bir düsünmem lazım şimdi...

    YanıtlaSil
  2. En guzel bir bakis acisindan sen yakalayabilmissin durumu sen mavianne.
    Formspringte soru sorma kismi acda sana "ne is ile mesgulsunuz" gibi bir soru sorabileyim:))

    YanıtlaSil
  3. gönüllerde yerimiz olsun be Maviannem

    YanıtlaSil
  4. Merhaba, paylaşımı çok beğengim,elllerin dert görmesin...öptüm....

    YanıtlaSil
  5. hhah kankiii fiziksel anlamda çok yer kaplıyorum bennn...
    Asis için çok üzüldüm ben de ... diyecek bir şey bile bulamadım... O kadar hoşnuttum ki onun buralarda olmasından bi acaip oldum inan...

    YanıtlaSil
  6. Fiziki anlamda ben de çok yer kaplıyorum.
    Bir de düşlerim var kapladığım..
    Asis mi?
    Bebegin ağzından alınmış bir emzik misali...
    üzgünüm..
    çok çok sevgiyle

    YanıtlaSil
  7. yazmayı bırakan bloga senin sayende ulaştım ve nekadar güzel de yazıyormuş aslında:/
    umarım bi gün biz de benzer sebeplerden yazmayı bırakmayız benim aklıma bu gelir bu tür yazıları okudukça..

    YanıtlaSil
  8. Hic sorma mavim üstelik paramiz arttikca nedense daha fazla yer kaplamaya basliyoruz.
    Daha büyük bir ev, daha büyük bir araba, daha fazla kiyafet, daha fazla dolap, vs.vs. hep daha fazlasi olsun.
    Bazen bir kendime bakiyorum, birde evimdeki esyalara, ki emin ol ben fazla esya delisi degilim buna ragmen,
    kücücük bir ben bir dolu esya!

    Bir tatile bile cikarken koskoca bir bavul tasiyoruz yanimizda. Neymis hepsi lazimmis:)
    Daha ziyade biz kadinlar.
    Iste o zaman hayvanlara ciddi ciddi özeniyorum ben. Ne güzel bir ömür boyu yanlarinda hic bir sey tasimiyorlar:)

    Sonrada dedigin gibi geldigimiz gibi gidiyoruz.

    YanıtlaSil
  9. Ne güzel yazmışsın canım...Aslında bedenimizin kapladığı alan pek de değişmiyor, hiçbiryere sığmayan, sığamayan sadece ruhumuz.

    Yeni yerinde az yer kaplaman ve hep olduğun gibi enerji dolu ve pozitif olmanı dilerim canımm..

    YanıtlaSil
  10. Kesinlikle çok haklısınız,sığamıyoruz,her yere hakim olmak istiyoruz..
    Hep daha fazlasını istiyoruz..
    Tolstoy'un "İnsana ne kadar toprak lazım" hikayesi gibiyiz..hikayesiyiz..

    YanıtlaSil
  11. Paylaşımın çok hoş gerçekten..Çok güzel bir bakış..sevgiler

    YanıtlaSil
  12. Bu dünyada kapladığımız yer yüreğimiz kadardır.Yürek bir avuç kadardır aslında.Lakin içine sığan duyguların tümünün bizi oluşturduğunu düşünürsek,kapladığımız alanı hesap etmek olası değildir.Sevgiyle kalın...

    YanıtlaSil